Het is september 2013 en ik lig op de bank in de woonkamer. Ik ben moe, futloos en heb totaal geen energie meer en dit is al een aantal maanden aan de gang. Mijn dochter van 4 smeert me een boterham en geeft me een glas water omdat ik dat niet meer kan. Mijn zoon van 1,5 vraagt of mama met hem wil spelen en met tranen in mijn ogen vertel ik hem dat mama daar geen fut voor heeft. Wat voel ik me slecht, een mislukkeling, leeg. Inmiddels heb ik me ziek gemeld op mijn werk en bel afspraken met vriendinnen af omdat ik daar geen puf voor heb. Zelfs voor mijn geliefde volleybalwedstrijden meld ik me af omdat ik bang ben dat ik omval tijdens de wedstrijd.
Vier weken lag ik op de bank. Toen kwam er een afspraak waar ik niet onderuit kon: een autorit van vijf kwartier, met de kinderen achterin. Onderweg ging mijn ademhaling steeds sneller en gejaagder. Ik keek in de achteruitkijkspiegel en zag dat mijn kinderen sliepen. Terwijl ik met 130 over de snelweg reed, belde ik 112. Ik hyperventileerde en mijn lichaam deed pijn. Wat was ik toen bang dat mij en de kinderen iets zou overkomen op die snelweg. Ik dacht dat mijn laatste momenten waren aangebroken. Uiteindelijk kon ik de auto op vluchtstrook zetten en zorgde het personeel van de ambulance voor mij en de politie voor mijn kinderen.
In de dagen erna wist ik dat mijn leven moest veranderen. De huisarts kon lichamelijk niets vinden en vertelde dat ik het rustiger aan moest doen. En toen begon mijn zoektocht naar de energieke en enthousiaste versie van mezelf .
Ik luisterde naar mijn lichaam en rekende af met mijn vermoeidheid.
Stap voor stap heb ik mijn eet -en leefpatroon aangepast en het is me gelukt, ik ben weer die persoon die barst van de energie. Ik voel dat ik in balans ben en exact de signalen van mijn lichaam herken zodat ik op tijd hierop in kan spelen. Ik ben fysiek en mentaal weer fit.
Ik slaap als een roosje en sta ’s ochtends uitgerust op. Ik kijk uit naar de dag die voor me ligt. Ik zorg goed voor mezelf en trek me op tijd terug voor een portie ontspanning en rust aan mijn hoofd. Een bakje koffie of thee en dan heerlijk op de bank een boekje lezen of een fijne podcast luisteren.
Fluitend en neuriënd breng ik tegenwoordig mijn dag door en ik heb meer dan voldoende energie om er voor mijn gezin te zijn, een gezonde maaltijd op tafel te zetten en ’s avonds nog een eindje te wandelen. Op en top genieten, ik ben een tevreden mens.
Ik ben niet meer die mopperende, gapende, zuchtende en steunende vrouw met dat korte lontje. Ik ben weer de vrolijke, enthousiaste en levenslustige vrouw die zin heeft in het leven. Als ik in de spiegel kijk zie ik een gelukkige en stralende vrouw die bruist van de energie en volop plannen heeft om toffe dingen te ondernemen met mijn gezin, met vriendinnen of gewoon voor mezelf.
Afrekenen met vermoeidheid en weer vol energie in het leven staan is wat mij betreft geen quick fix. Het is een reis met vallen en opstaan. Ik heb deze reis ervaren als een die de moeite meer dan waard is. Ik weet dat veel meer vrouwen ervaren dat vermoeidheid een belemmering is in het dagelijks leven. En ik weet dat het niet nodig is en ook anders kan.
Als je me beter zou kennen zou je weten dat….
- Ik enorm blij word van kroketten. Vleeskroketten, kalfskroketten, aspergekroketten, goulashkroketten, het maakt niet uit welke. Ik vind ze heerlijk!
- Ik ben een Bourgondiër en kan enorm genieten van een goed glas wijn, een speciaalbiertje en een goed gevulde borrelplank met bij voorkeur stinkkaas.
- Ik de lat voor mezelf hoog leg. Waarom? Omdat ik er lekker onder door kan lopen en dan veel ruimte voor mezelf creëer.
- Ik het heerlijk vind om onder de mensen te zijn, maar het ook heel fijn vind om me terug te trekken in mijn eigen bubbel.
- Ik vrienden heb vanaf het begin van de basisschool. Ik ben een trouwe hond voor wat betreft vriendschappen.
- Ik heel gelukkig in de bergen ben, in de zomer door ellenlange wandelingen (vinden de kids minder tof) en in de winter al glijdend op de ski’s de berg af (vinden de kids fantastisch).
- Van de zee word ik erg rustig en ik kan als een blij kind de zee in rennen a la Baywatch, maar dan zonder rood badpak. Wel met bikini. Kom ik een kwal tegen, dan is het klaar met de pret….
- Ik word helemaal zen van een legpuzzel van 1000 stukjes en mijn puzzelboek, voornamelijk woordzoeker.
- Qua muzieksmaak houd ik erg van de 70S en 80S en mijn guilty pleasure is Happy Hardcore muziek. Dan gebeurt er iets met me…..
- Tot slot maak ik lijstjes om mijn gedachten te ordenen, vervolgens raak ik door mijn licht chaotische karakter het lijstje kwijt en maak ik een nieuw lijstje.
